سلام اون کاری که لاشه ی حیون های مردهکنار جاده بود رو خیلی دوست داشتم . اما خوب نظر کاملا غیر کارشناسانه ام اینه که ...خب متن شمادر این پست خیلی قشنگ تر از خود کارها بود . حرف از تصویر سازی شد ...به نظر من کارهای فوق العاده ای در همین سرزمین پدری میشه که صد برابر زیباتر ...و تاثیرگذار تر از این کارهاست .مثل کارهای نگین احتسابیان یا کارهایی که برای کتاب مصور ملانصرالدین شده در نوع خود شاهکاره .میدونید چرا این نقاش ها و یا تصویر گرها معروف میشن چون ما محبوبشون میکنیم ...ما همیشه خودمون رو دست کم میگیریم . به هر حال باقی کارهای این هنرمند معرفی شده چندان به دلم ننشست . شاید بد هم نباشه به هنرمندان گم نام خودمون هم بپردازیم . مثلا یک بار بیاید در مورد اون سه نقاش ایرانی که در واقع در همدان ساکنند و دو سال پیش در این جا در تهران نمایشگاهی گذاشتند که ازش استقبال نشد بنویسید. چون تنها بازدید کنندگانشون آقای دولت آبادی و دو سه نویسنده ی دیگه بودند و اون ها -نقاشها- بخت این رو داشتند که مجله ی گلستانه در موردشون بنویسه . در مجله ی گلستانه چندین صفحهآقای گلمکانی فقط در مورد خطوط و تاش ها و ...نوشته بودند . این هنرمندان گم نامند و بخت یارشون باشه شما در موردشون بنویسید. من هم اسمشون یادم نیست . عکس کارها رو دیدم . به جرات میتونم بگم نظیرش در ایران نیست و کار نشده . (البته من چندان هم از حیطه ی نقاشی و .. دور نیستم از کودکی در خانه بوی رنگ و تربانتین و .. بود و خانواده اهل کارند ماشالله!!! برای همین ناخواسته کاردیدم ....به نظرم به این وجه پیشنهادم هم فکر کنید.)
سلام مرسی از اینکه با دقت به کارها نگاه کردی و پیشنهادت قابل تامله. اما در این مجموعه یک هنرمند بیشتر از هرچیز دنبال معرفی هنرمندانی هستم که آثارشون بیرون از مرزهای هنر مدرن هستند و بااینکه هنرمندانی چون نگین احتسابیان و خیلی های دیگه هنرمندان خوبی هستند اماجزو این دسته قرار نمیگیرن .البته هنرمندان ایرانی وجود دارند که بهتر از راث ویلی جزو این طبقه بندی قرار می گیرند.
۲ نظر:
سلام
اون کاری که لاشه ی حیون های مردهکنار جاده بود رو خیلی دوست داشتم . اما خوب نظر کاملا غیر کارشناسانه ام اینه که ...خب متن شمادر این پست خیلی قشنگ تر از خود کارها بود . حرف از تصویر سازی شد ...به نظر من کارهای فوق العاده ای در همین سرزمین پدری میشه که صد برابر زیباتر ...و تاثیرگذار تر از این کارهاست .مثل کارهای نگین احتسابیان یا کارهایی که برای کتاب مصور ملانصرالدین شده در نوع خود شاهکاره .میدونید چرا این نقاش ها و یا تصویر گرها معروف میشن چون ما محبوبشون میکنیم ...ما همیشه خودمون رو دست کم میگیریم .
به هر حال باقی کارهای این هنرمند معرفی شده چندان به دلم ننشست . شاید بد هم نباشه به هنرمندان گم نام خودمون هم بپردازیم . مثلا یک بار بیاید در مورد اون سه نقاش ایرانی که در واقع در همدان ساکنند و دو سال پیش در این جا در تهران نمایشگاهی گذاشتند که ازش استقبال نشد بنویسید. چون تنها بازدید کنندگانشون آقای دولت آبادی و دو سه نویسنده ی دیگه بودند و اون ها -نقاشها- بخت این رو داشتند که مجله ی گلستانه در موردشون بنویسه . در مجله ی گلستانه چندین صفحهآقای گلمکانی فقط در مورد خطوط و تاش ها و ...نوشته بودند . این هنرمندان گم نامند و بخت یارشون باشه شما در موردشون بنویسید. من هم اسمشون یادم نیست . عکس کارها رو دیدم . به جرات میتونم بگم نظیرش در ایران نیست و کار نشده . (البته من چندان هم از حیطه ی نقاشی و .. دور نیستم از کودکی در خانه بوی رنگ و تربانتین و .. بود و خانواده اهل کارند ماشالله!!! برای همین ناخواسته کاردیدم ....به نظرم به این وجه پیشنهادم هم فکر کنید.)
میس شانزه لیزه
از
جزیره در کهکشان
سلام
مرسی از اینکه با دقت به کارها نگاه کردی و پیشنهادت قابل تامله.
اما در این مجموعه یک هنرمند بیشتر از هرچیز دنبال معرفی هنرمندانی هستم که آثارشون بیرون از مرزهای هنر مدرن هستند و بااینکه هنرمندانی چون نگین احتسابیان و خیلی های دیگه هنرمندان خوبی هستند اماجزو این دسته قرار نمیگیرن .البته هنرمندان ایرانی وجود دارند که بهتر از راث ویلی جزو این طبقه بندی قرار می گیرند.
ارسال یک نظر