۱۳۸۹ مرداد ۵, سه‌شنبه

once و سینمای موزیکال

مدت زمان زیادی بود که توصیه های دیدن فیلم once(جان کارنی) محصول 2006 را شنیده بودم ، اما همچون بسیاری از فیلمهای با ارزش در میان انبوه فیلمهای ندیده ام باقی مانده بود . تا اینکه چندی پیش به تماشایش نشستم . احساس خوش دیدن آن تا ساعتها در وجودم بود . فیلمی صمیمی و گرم با انتقال حس انسان دوستی مناسب . اما آنچه بیش از هرچیز بر جذابیت اثر خصوصا" برای من افزوده بود که البته محور اصلی اثر نیز هست ، آمیختگی کلیت فیلم با موسیقی است . فیلم اگرچه درژانر موزیک قرار می گیرد اما به نوعی ساختار متجدد یک سینمای موزیکال است . به گونه ای میتوان گفت که تلفیقی است از این دو ژانر . عنوان سینمای موزیکال بدون شک تداعی کننده یکی از درخشانترین ژانرهای سینمای جهان و یکی از پرفروغترین دوره های سینمای آمریکا خصوصا" در دهه های 40 و 50 است . اگرچه پیشینه این سینما نشان از آن دارد که علی رغم کلاسیک شدن این ژانر کماکان رگه هایی از آن در برخی از آثار مورد استفاده قرار میگیرد که از نمونه های موفق آن رقصنده در تاریکی است . آمیختگی این دو هنر همواره لحظات و دقایق ماندگاری را خلق کرده است . سخن ازمناسبات میان موسیقی و سینما ، مبحث بسیار مفصلی است که شاید یک بار به تفصیل درباره آن و انواع آن بنویسم . اما یکی از مهمترین این مناسبات که دستمایه اصلی آثار موزیکال بوده ، کاربرد موسیقی نه به عنوان به اصطلاح "موسیقی متن" ، بلکه به عنوان عنصر روایتگر فیلم است . روایتگر به این مضمون که موسیقی در بیان و انتقال مفاهیم خصوصا" درونی فیلم نقش اساسی دارد ، شعرها و آوازها بعضا" جای زبان گفتگوی شخصیتها می نشینند . به یاد بیاوریم تجربه های اینچنین را در آثار درخشانی همچون جادوگر شهر از (ویکتور فلمینگ) ، مرا در سنت لوئیز ملاقات کن (وینسنت مینه لی) ، آواز در باران (استنلی دانن و جین کلی) و ... . once با وجود اینکه موسیقی را سوژه اصلی برگزیده ، نوع روایت را نیز بر پایه موسیقی قرار داده است که با انتخاب آهنگهای شنیدنی در این کار بسیار موفق عمل نموده است . در این چند ساله چند اثر قابل توجه با مضمون و رویکرد موسیقی ارائه شد که هریک می تواند موضوع بحث دیگری باشد ، مانند فیلم های من آنجا نیستم (تاد هاینس) محصول 2007 ، روزهای واپسین (گاس ون سانت) محصول 2005 ویا فیلم خوب Control که در سال 2007 ساخته شد و فیلم آهنگهای عاشقانه (کریستف آنوره) که از نظر من چندان موفق عمل نکرد . صحبتهای مفصل در این زمینه بسیار است ، باشد برای فرصتی مناسب تر .
پی نوشت 1 : بعد از سه ماه وبلاگ را به روز کردم . از دوستانی که در این مدت سر زدند متشکرم . امیدوارم ازاین به بعد با مطالب بهتر و بطور مرتب به روز باشم ، اگرچه که این روزها کار کردن با بلاگر خیلی مشکل شده و حتی عکس را هم نمیشود بارگذاری کرد .
پی نوشت 2 : روزهای چندان خوبی از لحاظ پرداختن به علایق شخصی نیست . کارهای روزانه چندان اجازه فیلم و نمایش دیدن و کتاب خواندن را نمی دهد ، و زمان هم به سرعت در حال گذر است . اما با وجود همه این مسائل همان لحظه های کوتاه پرداختن به این علایق بسیار شیرین است . چه زیبا گفته شاملو ی بزرگ که:
...
فرصت کوتاه بود و سفر جان کاه بود
اما یگانه بود و هیچ کم نداشت
به جان منت پذیرم و حق گزارم